Het begint met toeval en intuïtie, het willekeurig tekenen en combineren van geometrische vormen zonder oordeel. Vanuit hier start de zoektocht naar connecties en betekenis, het zoeken naar een ruimte waar geen plek is voor afleiding. De composities zijn anatomisch opgebouwd waarbij de regels der fysica worden genegeerd. Het doel is het vinden van leegte, een plek in de psyche waar creativiteit, openbaring en geluk zich bevinden.
Architectonisch visueel kunstenaar Robbert de Goede gebruikt woede en logica in een existentieel raamwerk om het leven meer structuur te geven en draagbaarder te maken. Concentratie en meditatie zijn onafscheidelijk verbonden met het maakproces en zijn noodzakelijk om het werk zo intens mogelijk te ervaren. Het is de fysieke ervaring die dit compleet maakt, een enkel esthetisch oordeel doet geen recht aan zijn projecten.
De kijker wordt in een vacuüm getrokken, een verwarrende ervaring. De installaties zijn gemaakt om de kijker te raken, erin te trekken en een intense ruimtelijke ervaring te geven.
Het werk behelst een democratisch principe. Het is toegankelijk voor iedereen, ongeacht status, afkomst, leeftijd of opleiding. Het verschil zit in de kijker zelf: afhankelijk van de persoon zal die een verscheidenheid aan lagen zien en ontdekken.
Al het werk van Robbert de Goede is locatiespecifiek, of het nu gaat om een bepaalde plek in een gebouw, een verplaatsbare installatie of een wand-gemonteerd werk. Want volgens de kunstenaar is alles wat je meemaakt vlak voordat je het werk nadert altijd een deel van de ervaring.
De inzichten die hij heeft opgedaan als architect zijn uitwisselbaar met zijn autonome werk. De ervaring van ruimte, tijd en de relatie tussen de mens en zijn omgeving zijn belangrijke uitgangspunten.